Zondag 10 juni 2007
Om nog iets aan ons kleurenschema te doen hadden we het plan opgevat om vandaag voor de laatste keer naar Loréntzo-beach te gaan bij Agía Pelagía.
En wie komen we daar tegen? Juist ………….Ziggi. Hij was al aardig bekomen van de avond ervoor in Barkoula en had weer fut genoeg om de sirtaki-dans uit te leggen en voor te doen. En zoals het ook in de film Zorba de Griek werd getoond: op het strand. Al was het wel een ander strand dan in de film, maar dat deed niets af van het plezier om het te doen.
Het werd echter steeds warmer en dat zonder enige beschutting. Ook begonnen de muggen erg vervelend te doen, totdat wij er genoeg van kregen.
Ziggi was inmiddels al vertrokken naar zijn bar om te gaan werken en wij besloten om maar op zijn terras een drankje te gaan halen. En op zo’n hete dag gaat een lekker koud biertje en een vers geperste jus er wel in. Of twee ……..
Ziggi trakteerde ons ook nog met een bordje verfrissende komkommer en kaas en of dat niet genoeg was, kwam hij even later nog een keer met een bordje tomaat en pittige worst. En wij hoefden die extra’s niet af te rekenen, want dat was voor “my friends” en hij had bij een eerder bezoek aan zijn bar tegen ons gezegd, dat geld niet belangrijk was (….).
In ieder geval werd het gebaar door ons zeer gewaardeerd.
Tegen de avond zijn we vertrokken en omdat dit de laatste avond van onze vakantie was, zijn we voor de laatste maal naar het restaurant van Maria gegaan. We wilden niet zo laat gaan eten, omdat we ’s avonds op ons “eigen” terras nog de laatste “restjes” uit de koelkast op wilden maken. Na ons eten bij Maria kregen we nog als laatste cadeautje van haar een pot marmelade mee, ook al een “local product”. Die hebben we natuurlijk meegenomen in de bagage en eenmaal terug in Nederland: de inhoud smaakte voortreffelijk!
Eenmaal terug in Akrotíri zijn we in de avond begonnen met het bij elkaar zoeken van onze reisspullen, het leeghalen van de kasten en lades, de kleding alvast uitgezocht wat thuis direct in de wasmachine moest enz. enz.
Daarna snel gaan slapen want de volgende ochtend moest er vroeg worden opgestaan.
De terugreis naar Nederland stond op het programma. Helaas!