Woensdag 30 mei 2007
Na het ochtendritueel, opstaan, broodje halen in het winkeltje, ontbijten op het terras, douchen en een kop koffie zijn we om ongeveer elf uur op pad gegaan om ons te begeven naar het uiterste zuiden van het eiland, namelijk naar de hoofdstad Kythira of ook wel Chóra genoemd. Deze stad ligt bovenop een heuvel en viel al vroeg onder de bescherming van de Griekse Monumentenzorg en werd neergezet als historische en traditionele stad. Hier hebben we een bezoek geb
racht aan het Venetiaans fort op de top van de heuvel, dat is gebouwd in 1502 op de resten van een eerder gebouwd kasteel uit 1150. Dit fort was destijds de enige toegangspoort tot de stad. Het fort is later in handen gevallen van de veroveraars van Kythira, de Fransen, de Engelsen en de 
Italianen. Nadat de Turkse admiraal Barbarossa geheel Palióchora had verwoest, werd het fort het administratieve centrum van de Venetianen. Over ons bezoek aan Palióchora later meer in dit verslag. Vanaf het fort heeft men een prachtig uitzicht op Kapsáli.
Na het bezoek aan het fort een wandeling gemaakt door Chora zelf, waarbij opviel dat er veel fraaie kransjes en andere souvenirs worden verkocht van de Semperviva-bloem, die in het voorjaar op de rotsen groeit. Verder zijn er veel smalle steegjes met huizen in verschillende bouwstijlen uit de Venetiaanse en Engelse periode. Uiteraard enkele souvenirtjes gekocht, waaronder een ouzoglaasje en een vingerhoedje voor de verzameling.
Na ons bezoek aan Chóra zijn we doorgereden naar Katóuni om de beroemde brug te bezoeken. Deze brug uit de Engelse periode heeft een lengte van 110 meter en is daarmee de langste stenen brug in Griekenland.
Via diverse binnenwegen en verder via Fratsia en Dokana vervolgens naar de noordoosthoek van het eiland richting Agía Pelagía. Op de dag van aankomst waren we al door dit plaatsje gereden op weg naar onze accommodatie, maar nu wilden we het graag eens wat uitgebreider gaan bekijken. Hier heerst een gezellige bedrijvigheid, vooral in de avonduren, met enkele restaurants en taverna’s langs de kustweg. Op het terras van Café-bar-ouzerie Remetso (ρεμέτζο) een heerlijke koude Mythos en een vers geperste glas jus gedronken en daarna via dezelfde weg weer terug naar Potamós, om nog wat boodschappen te doen in de supermarkt net even buiten het dorp, want in Plateia Ammos is er zoals gezegd geen. Aangekomen bij de supermarkt bleek deze open te zijn vanaf vijf uur in de middag en wij waren er om tien minuten over vijf. Dus ……………. de supermarkt was nog gesloten. Wij nog even gewacht of er iemand op kwam dagen en omdat het toch naar onze zin te lang duurde, zijn we toch maar gegaan. Teruggekomen op ons “eigen” terras bij het appartement als aperitief maar een lekker wijntje en een ouzo genomen, in mijn nieuw gekochte glaasje, nog een sudoko-puzzeltje proberen op te lossen en daarna lekker douchen, voordat wij die avond zijn gaan eten bij de lokale ouzerie.
Na het ochtendritueel, opstaan, broodje halen in het winkeltje, ontbijten op het terras, douchen en een kop koffie zijn we om ongeveer elf uur op pad gegaan om ons te begeven naar het uiterste zuiden van het eiland, namelijk naar de hoofdstad Kythira of ook wel Chóra genoemd. Deze stad ligt bovenop een heuvel en viel al vroeg onder de bescherming van de Griekse Monumentenzorg en werd neergezet als historische en traditionele stad. Hier hebben we een bezoek geb
racht aan het Venetiaans fort op de top van de heuvel, dat is gebouwd in 1502 op de resten van een eerder gebouwd kasteel uit 1150. Dit fort was destijds de enige toegangspoort tot de stad. Het fort is later in handen gevallen van de veroveraars van Kythira, de Fransen, de Engelsen en de 
Italianen. Nadat de Turkse admiraal Barbarossa geheel Palióchora had verwoest, werd het fort het administratieve centrum van de Venetianen. Over ons bezoek aan Palióchora later meer in dit verslag. Vanaf het fort heeft men een prachtig uitzicht op Kapsáli.Na het bezoek aan het fort een wandeling gemaakt door Chora zelf, waarbij opviel dat er veel fraaie kransjes en andere souvenirs worden verkocht van de Semperviva-bloem, die in het voorjaar op de rotsen groeit. Verder zijn er veel smalle steegjes met huizen in verschillende bouwstijlen uit de Venetiaanse en Engelse periode. Uiteraard enkele souvenirtjes gekocht, waaronder een ouzoglaasje en een vingerhoedje voor de verzameling.
Na ons bezoek aan Chóra zijn we doorgereden naar Katóuni om de beroemde brug te bezoeken. Deze brug uit de Engelse periode heeft een lengte van 110 meter en is daarmee de langste stenen brug in Griekenland.
Via diverse binnenwegen en verder via Fratsia en Dokana vervolgens naar de noordoosthoek van het eiland richting Agía Pelagía. Op de dag van aankomst waren we al door dit plaatsje gereden op weg naar onze accommodatie, maar nu wilden we het graag eens wat uitgebreider gaan bekijken. Hier heerst een gezellige bedrijvigheid, vooral in de avonduren, met enkele restaurants en taverna’s langs de kustweg. Op het terras van Café-bar-ouzerie Remetso (ρεμέτζο) een heerlijke koude Mythos en een vers geperste glas jus gedronken en daarna via dezelfde weg weer terug naar Potamós, om nog wat boodschappen te doen in de supermarkt net even buiten het dorp, want in Plateia Ammos is er zoals gezegd geen. Aangekomen bij de supermarkt bleek deze open te zijn vanaf vijf uur in de middag en wij waren er om tien minuten over vijf. Dus ……………. de supermarkt was nog gesloten. Wij nog even gewacht of er iemand op kwam dagen en omdat het toch naar onze zin te lang duurde, zijn we toch maar gegaan. Teruggekomen op ons “eigen” terras bij het appartement als aperitief maar een lekker wijntje en een ouzo genomen, in mijn nieuw gekochte glaasje, nog een sudoko-puzzeltje proberen op te lossen en daarna lekker douchen, voordat wij die avond zijn gaan eten bij de lokale ouzerie.